Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
аңғары ашылу — (Қост., Жітіқ.; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Небид.) араны ашылу. Қымыздан кейін а ң ғ а р ы м а ш ы л ы п сала берді (Қост., Жетіқ.). Сенің а ң ғ а р ы ң неге а ш ы л ы п отыр (Гур., Маңғ.). Кешелі бері тамақ ішпегендіктен бе, менің а ң ғ а р ы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жөргем — 1 (Алм., Жам.) жермен жексен болып шұбатылып өсетін шөп. Ж ө р г е м н і ң бір жағын қозғасаң, үй орнындай жер бір ақ қозғалады (Алм., Жам.). Жүрген аяққа ж ө р г е м ілінеді (Мақал; Алм., Жам.) 2 (Тау., Қош.) бір кесек шикі ет. Анау ілулі тұрған … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мұрт-мұқылас — 1. (Сем., Ұрж.) аз маз, болар болмас. М ұ р т м ұ қ ы л а с бірдеңе білмесе, аса жарытып айта алмаса керек (Сем., Ұрж.). 2. (Қар.) жоқ болу. Арт жағымыздан естілген гүрсіл м ұ р т м ұ қ ы л а с болды (Қар.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шөл қақты болу — (Маң.: Шевч., Маңғ.) шөлдеу, шөліркеу, сусау. Құдығымыздан біразға дейін су шықпай малымыз ш ө л қ а қ т ы б о л ы п қалды (Маң., Шевч.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
